Midzomerfeest NH 2014

Blinkt Balder in Asengaarde
Goudkam glimt hoog in de meie
De kwade knuppel nam men ter hand
In Heimdals kring viel de vogel
Oude vredevorst is dood, leve de nieuwe
Levenslichtgever neigt neer
Ligt loki aan leibanden van staal
Rol rad rolderdebolder naar Joel

BOPPO

Ook dit jaar ben ik weer blij de reis uit Beieren gemaakt te hebben, om deze bijzondere midzomerviering bij te kunnen wonen. Bijzonder is voor mij op de midzomerviering het heidendom ook te kunnen voelen en ervaren, in dagen waar de tijd gevoelsmatig even stilstaat en je afstand kan nemen van de dagelijkse stress. Veel word er met het verstand gewerkt; boeken lezen, discussieren en bij midzomer heb je dan de kans dit praktisch om te zetten. Hiermee kan ik mij ook heiden voelen en voor een stuk ervaren hoe het voor onze voorouders geweest zou kunnen zijn. Genoten heb ik van het goede gezeldschap, de rituelen en de gedeelde ervaringen. Mooi vond ik hoe we in de vergane problemen de kansen hebben gevonden om vele mooie verbeteringen door te kunnen voeren; hetgeen als beste naar voren kwam in de nieuwe schitterende midzomermeie. Het was mij weer een eer om de viering weer te mogen bijwonen en ik kijk met vreugde uit naar de Joelviering.

SEBAS

De mede cirkelt in het gras.
Nu heerst het oer met nieuwe stem.

De wereldboom rijst op,
de vogel stort uiteen.

Aanwezigheden.

Vlammende offers in de nacht,
kenningen zwevend in hun luister.

Bier van broederschap,
aanwezigheden.

WAGNER

Het was een bijzonder midzomerfeest zo in een aantal opzichtig anders dan andere jaren, maar vooral omdat ik (en zo bleek ook anderen) het constante gevoel had mij tussen de tijden te bevinden; niet in het oude en nog niet in het nieuwe. Nu, na midzomer zijn wij volgens mij in de nieuwe tijd, een nieuwe fase beland met Nederlands Heidendom. (Zie voor wat ik precies bedoel ook mijn schrijfsel in HJB 2014 over ‘tijdperken’ waarvan ik deze midzomer al een voorproef voordroeg). Wij hebben begin dit jaar natuurlijk afscheid genomen van een hele groep mensen en verschenen daarom maar met een klein groepje op onze midzomerhof, terwijl deze locatie zowel als ons draaiboek natuurlijk een veel grotere groep mensen aankan. Dit merkten we constant door de rust en ruimte en de weinige handen die al het werk deden (maar dit toch vlotter leken te doen dan anders). Dit gegeven plus aan de andere kant een veel intiemere sfeer deed mij voelen dat ik het niet erg zou vinden om volgend jaar weer met een kleine groep midzomer te vieren (maar dan niet alleen jongens: voor het eerst in 8 jaar midzomer helemaal geen vrouwen dit jaar!). Het enige wat echt anders was aan het programma was dit jaar de midzomermeie. Andere jaren gebruikten we altijd de staak die we leenden van de Schutterij uit Ooy, maar dit jaar zijn we er niet toe over gegaan te vragen of we deze weer mochten lenen. De genoemde staak zou ook te kort zou zijn voor een verandering die we dit jaar voor het eerst wilden doorvoeren en doorgevoerd hebben: we wilden zonnerad en boom (meie integreren). Ieder jaar maken we in de hoogtijd van het jaar (midzomer) een zonnerad welke we met midwinter verbranden en een symbolische zwieper geven om zo door het dode punt van het jaar heen te geraken. Dit rad en de midzomermeie hebben we dit jaar voor het eerst in elkaar geďntegreerd. Ook hebben we dit jaar meer linten gebruikt en de staak was veel langer. Het resultaat was zeer geslaagd. De meie hebben we uit het bos mogen halen. We mochten er zelf een uitkiezen van de boer. De keuze viel op een staak die onderdeel uitmaakte van een honderden jaren oude (zo niet nog veel oudere) eikenstobbe en we hebben dit staakhalen verpakt in een mooi ritueeltje. Op het einde van ons midzomerweekend hebben we de staak goed geparkeerd zodat we hem volgend jaar weer kunnen gebruiken. Ik kan nog wel uitgebreid vertellen over de nacht bij het vuur (prachtig vuur, erg gezellig, echt een goed feest en de boer kwam er ook nog bij zitten en dronk mee uit de hoorn) maar dat doen anderen vast ook wel dus dat doe ik niet. Ook kan ik vertellen over het weer dat perfect was en dat alles weer zo mooi groen was en dat honderden vogels ons weer wekten, maar dat is niet goed te beschrijven net als nog veel meer gevoelens en aanleidingen tot die gevoelens. Wel wil ik nog even vertellen over de vrijdag avond. Boppo gaf een presentatie over wat hij verzameld had met betrekking tot de eerste van de negen kernwaarden van Nederlands Heidendom. Hij vertelde weer voortreffelijk zoals hij dat goed kan en het onderwerp was ‘Wat is mythe’. Zijn presentatie aanhoren was een zeer prettig tijdverdrijf. Beter dan wat voor entertainment dan ook. Voor de neerslag hiervan verwijs ik verder naar HJB 2014. Midzomer 2014 was zeer geslaagd. Op pad nu naar midwinter! Ik kijk erg uit naar de gelukkig nog lange weg daarheen.

AXNOT

De Midzomerviering dit jaar, mocht ondanks de kleinere groep, zeer geslaagd worden genoemd. Het was duidelijk te merken dat er sprake is van een ervaren ploeg wat betreffende de afwikkeling van de rituelen. Waarbij wel wat kleine wijzigingen waren aangebracht, maar het vooral als veranderingen die wat aan de viering toevoegen en niet slechts zijn om het iets anders doen zelve. Ook was Boppo's verhaal over het belang van de mythe interessant te noemen. En ik zou zeker een (eventueel uitgebreidere versie) willen nalezen. Ook was er vrijwel het hele weekeinde sprake van een ontspannen sfeer. En verliep het voorbereidende werk voor de rituelen soepel en efficiënt. De gesprekken vormde naar mijn mening een goeie balans tussen licht- en diepzinnige onderwerpen. En ook was de kenningspel een leuke uitdaging. Het belangrijkste deel van de viering zijn natuurlijk de ritten, zonder die heb je eigenlijk geen Midzomerviering. En ook die verliepen goed, zodat men beter de mentale houding aan kan nemen om de gemeenschap met de voorouders en de Goden te ervaren. Hoop dat het volgend jaar weer zo'n ervaring is, met een eventueel grotere groep.

VINCENT

Jaarfeesten zijn voor mij erg belangrijk, zeker met de huidige maatschappij die zo veel van je vraagt. Daarom kijk ik er altijd weer erg naar uit. Het Midzomerfeest voor mij was dit jaar erg bijzonder omdat we de maanden er voor met het Nederlands Heidendom een onrustige periode hebben door gemaakt, waar we dubbel zo sterk zijn uitgekomen met duizenden nieuwe ideeën voor de toekomst. Het Midzomer 2014 was daarom om niet te vergeten. De groep was klein maar daarom was de beleving niet minder heftig. Om de periode voorgaande het midzomer feest af te sluiten is er op de midzomerlokatie door ons een zegezuil geplaatst om het oude en het nieuwe begin te herdenken. In de eiken zegezuil is het logo van Nederlands Heidendom gekerfd en de geworpen runen zijn erin gebrand. Daaronder staat een Edda-tekst in runen:

vee sterft
sibben sterven
zeker sterft gij zelf

een ding weet ik
dat nimmer sterft
de dadenroem van de doden

Ik kijk weer erg uit naar de volgende activiteiten en jaarfeesten van het Nederlands Heidendom, alleen al om me zelf weer op te laden met energie om de alledaagse dingen weer beter te doorstaan, en vanwege de interessante gesprekken met de aanwezige leden. Wie weet zie ik jou volgende keer bij het midzomerfeest.

GIJSBRECHT

 

.